Column hoofdtrainer Laurens Knippenborg

Deze column is uitsluitend bestemd voor de eigen website van RKZVC en niet voor Voetbaloost of andere publicatie!

SLOTCOLUMN (9^e) – Laurens Knippenborg

In navolging op eerdere columns, bij deze de slotcolumn van mijn mooie periode bij RKZVC.

“CORONAPERIODE”  HET OMGAAN MET TEGENSLAG

In deze bizarre tijd is er op dit moment maar één ding echt belangrijk en dat is de algehele gezondheid van iedereen. Sociaal, maatschappelijk en economisch zijn wij met zijn allen genoodzaakt om een stap achteruit te doen.
Het is tijd voor bezinning, waar gaat het nou echt om in het leven? Sport komt hierin dan ook zeker niet op de 1^e plaats, maar het coronavirus hakt ook hard in de (voetbal)sport! Sport speelt echter terdege wel een belangrijke rol in het dagelijks levenspatroon. Wij willen met zijn allen sport kijken, we willen zelf sporten, sport speelt een belangrijke rol in de volksgezondheid, de liefde voor sport is dan ook onbreekbaar! Door hier goed mee om te gaan zal deze crisis uiteindelijk de mentale weerbaarheid weer gaan vergroten.

En daar zit je dan uiteindelijk als trainer/coach, de velden gesloten, de competitie afgelast, een mooie en succesvolle periode wordt abrupt afgebroken! De eerste reactie is natuurlijk flink balen, want het had nog zo mooi kunnen zijn en eindigen. Het voelt dan ook als een afscheid via de achterdeur maar ook het accepteren van het onder ogen zien van de realiteit, het zijn zaken waar je geen invloed op hebt. Desondanks wil ik toch enkele woorden richten aan mijn slotperiode binnen RKZVC.

“AFSLUITENDE EVALUATIE VAN EEN ZEER MOOIE PERIODE”.

Voor het 2^e jaar met succes in de hoofdklasse spelen, is voor een club als RKZVC iets om echt trots op te zijn. De weg naar succes, die door de gehele 1^e selectie uitgestippeld en bewandeld is, heeft zijn doel dan ook zeker bereikt.

Echter blijft de vraag open staan, zeker ook voor mij, of ook het puntje van de ijsberg uiteindelijk is bereikt? Vorig seizoen zaten wij er dicht tegen aan en ook dit seizoen zaten wij weer in de bekende flow waar opnieuw “history” schrijven wederom tot de mogelijkheden behoorde.

(“1 TEAM – 1 WAY – 1 MISSION – 1 HISTORY”)

Dat wij uiteindelijk nog beide wedstrijden tegen Longa’30 en Silvolde hebben kunnen spelen, is nog een kleine pleister op de wonde, zeker omdat wij hieruit als de morele winnaar kwamen. Als trainer/ coach van RKZVC betreur ik het dan ook ten zeerste dat wij het uiteindelijk niet hebben kunnen afmaken, zeker omdat het voor mij persoonlijk het einde betekent bij de club. Wat een mooi afscheid moest gaan worden, is nu een afscheid met stille trom!

Dus geen afscheid speech bij de afsluiting, dan maar op deze wijze enkele woorden. Dankwoorden zijn dan ook altijd op zijn plaats en die gaan dan ook in 1^e instantie uit naar de 1^e selectie, spelers en staf. Ik ben trots dat ik onderdeel mocht zijn van jullie en van het proces. Het ‘verbinden’ met elkaar is een succes geworden en daar heb ik volop van genoten en heeft mij heel veel plezier en passie gegeven, jullie zullen dan ook altijd in mijn hart blijven. Natuurlijk waren er ook hobbels op de weg die wij bewandelden maar dit waren geen obstakels om de route af te breken. De groep is zeer volwassen geworden en heeft de juiste ‘mindset’ om in de toekomst verder te kunnen.

Ook wil ik de club bedanken waarin diverse personen mij alle mogelijkheden gaven om mijn visie in het ontwikkelen van een prestatiecultuur en de voorwaarden hierin, t.g.v. de 1^e selectie, te kunnen verwezenlijken. Hierbij wil ik met name de voorzitter bedanken voor de steun die ik uiteindelijk altijd van hem heb gekregen.

“Wij leven in een samenleving van concessies en polderen maar het is helemaal niet verkeerd om duidelijke grenzen te stellen”

Dat er ondanks deze positieve bevindingen geen voortzetting komt van mijn 7-jarige verbintenis met de club heeft absoluut niets met de groep te maken, integendeel zelfs …, maar meer met het gevoel wat er buiten de selectie leefde door personen in de club die inbreuk probeerden te doen op de voorwaarden in mijn en onze werkwijze.

Dat het samenstellen van de selectie in aantallen en niet zo zeer met de nadruk op kwaliteit, door derden werd beïnvloed was voor mij uiteindelijk de bekende druppel, zeker toen het erg persoonlijk begon te worden! Dit is uiteindelijk de reden voor mij geweest om van de optie, die er voor nog één seizoen lag, geen gebruik te maken en heeft dan ook verder met niets anders te maken.

Dat dit geen afbreuk doet aan alle goede herinneringen is 100% zeker. Het was een prachtige tijd, trots dat ik daar onderdeel van ben geweest. Het gehele proces in teamontwikkeling (ook de teleurstellingen die hierin zijn geweest), het benchmarken met anderen, de trainingskampen, de successen, de mooie en mindere wedstrijden, de complexe trainingen, de uitstraling en erkenning die wij uiteindelijk overal hebben gekregen, de waardering van de supporters, de positieve kritieken van de pers etc. etc. maar zeker ‘last but not least’, de warmte van de spelers, de staf, de club en de vele trouwe supporters!

                       “ALLEMAAL ENORM BEDANKT”

Blijf met zijn allen gezond en nog veel voetbalplezier bij RKZVC in de verdere toekomst.

Met vriendelijke sportgroet,
Laurens Knippenborg, trainer/ coach 1^e selectie RKZVC

COLUMN  8  - JUNI – 2018;  Hoofdtrainer RKZVC - Laurens Knippenborg

“Het Realiseren Van Het Onmogelijke”

In eerdere columns heb ik de route naar succes beschreven en aangegeven hoe succes voor een groot deel maakbaar is. Dat wij als RKZVC 1 nu echter voor de 3^e maal achtereen kampioen zijn geworden, was voor velen iets dat tot het onmogelijke werd gehouden.

“SUCCESS ISN’T BORN, IT’S GROWN!”

De afgelopen seizoenen zijn wij als club en selectie erin geslaagd om een cultuur te creëren die presteren/winnen mogelijk heeft gemaakt. In deze voor ons “high performance cultuur” was het dan ook belangrijk om de juiste vervolgstappen hierin te kunnen gaan maken en niet stil te blijven staan of te blijven hangen in datgene wat er gerealiseerd is. Het vervolg en aandachtspunt werd het afgelopen seizoen dan ook gelegd op “de maakbaarheid van een groei mindset”, een denkstijl die bepaalt hoe je naar jezelf en je team kijkt en je kwaliteiten en vaardigheden verder kunt ontwikkelen en verbeteren door te trainen en te spelen.

De stelling hierin is dan ook “It’s not about being the best, It’s about being better than you were yesterday”. Als groep zijn wij bezig geweest om hier nog meer inzicht in te krijgen wat je nog meer kunt doen om deze groei mindset verder te stimuleren. De mentaliteit van de persoon c.q. team speelt in dit proces vanzelfsprekend een cruciale rol, alsmede het inzetten op de intrinsieke motivatie en het focussen, hierbij moet je dan denken aan,

Ø  Taakgericht denken/handelen versus ego gericht

Ø  Persoonlijke motivatiebronnen achterhalen à zelfinzicht geven

Ø  Doelen stellen die haalbaar en gewaagd zijn

Uiteindelijk is de sleutel tot succes niet alleen inspanning, focus of veerkracht, maar is het de groei in mindset die je zelf en met zijn allen creëert. Dat deze wijze van benaderen heeft bijgedragen aan goede resultaten is een stijl die past bij ons teamplan maar is natuurlijk geen unieke methode die 100% succes garandeert. Dat het succes daardoor is toegenomen is inmiddels wel bewezen.

 
"DE ROUTE NAAR DE HOOFDKLASSE"

Het seizoen 2017-2018 begon met de komst van Joey Belterman en Mart Schutten, twee spelers met meerwaarde voor de selectie, en een selectie die al de benodigde kwaliteiten had om op 1^e klas niveau te kunnen gaan acteren. De start was veelbelovend, met een perfecte show in de wedstrijd tegen Longa’30, een wedstrijd waarin wij wilden laten zien dat wij goed kunnen voetballen en er ook een show van wilden maken! Op dat moment lieten wij al zien dat wij enorm gegroeid zijn in mentaal opzicht: als er wat op ons netvlies komt (of wordt geplaatst), zijn wij in staat om dit te realiseren.

De route is echter nooit een rechte weg omhoog, dus ook voor ons niet en wij lieten dan ook te veel punten liggen voor de winterstop. De tegenslagen brachten onze visie niet in gevaar en in Malaga, het geheim van het succes!!, werd duidelijk uitgesproken dat wij alleen nog voor het kampioenschap wilden gaan. Met één nederlaag in 2018 werd het uiteindelijke doel behaald. Ook dit jaar werd het ultieme moment, de 1^e mogelijkheid tegen Rohda Raalte, direct aangegrepen. De overtuiging dat een goed TEAM binnen de teamsport het wint van een team met goede spelers (ROHDA RAALTE) was dan ook de basis voor ons succes.

Dat uiteindelijk ook de 2^e selectie erin slaagde om het 2^e achtereenvolgende jaar te promoveren maakt het helemaal bijzonder. Het maximaal gebruik kunnen maken van 1^e selectiespelers bij het 2^e team heeft daarin optimaal gerendeerd en met de juiste mindset in de 2^e selectie heeft dit er in geresulteerd, dat ook deze selectie zich op hoofdklasse niveau mag laten zien. Iets om trots op te mogen zijn als RKZVC.

“ HOE ZIET DE TOEKOMST ERUIT ?”

Hierin wil ik mij beperken tot het seizoen 2018-2019, maar de club zal zich met de toekomst wel degelijk bezig  moeten gaan houden! Wij gaan in ieder geval op landelijk niveau acteren en dat brengt toch weer iets aparts met zich mee. Meer wedstrijden, meer tegenstand, onbekende tegenstanders, mooie clubs/wedstrijden, weer een uitdaging om ons te promoten en hopelijk gezellige (terug) reisjes. Als sporter wil je dit niet missen en absoluut meemaken en hopelijk jullie als supporter ook.

Wij als selectie rekenen weer op jullie steun die wij afgelopen jaar ook hebben gehad waarvoor onze dank.

Met vriendelijke groet, Laurens Knippenborg, Trainer/Coach RKZVC 1

“TERUGBLIK OP EEN NOG SUCCESVOLLER SEIZOEN”

In de evaluatie van vorig seizoen, mei 2016, schreef ik dat de weg naar succes voor mij nog niet het eindpunt heeft bereikt en dat wij opnieuw een route zouden gaan uitzetten om het volgende station (promotie!!) te willen bereiken. Dat dit binnen één jaar, op een overtuigende manier van kwaliteit en mentaliteit, tot een kampioenschap heeft geleid, had zelfs niemand kunnen dromen!

“DE ROUTE NAAR SUCCES“

De ontwikkeling van een winnaarsmentaliteit in een “high performance cultuur” was de vervolgstap in ons teamproces en het vertrekpunt van het afgelopen seizoen. De niet optimale voorbereiding zorgde echter voor teveel puntverlies bij de start van de competitie. Hiervoor waren wel oorzaken aan te wijzen, zoals:

• Het niet meer kunnen beschikken over 2 bepalende middenvelders (Bern en Remco);
• Het inpassen van nieuwe spelers (Waldo en Wouter) op deze posities om van daaruit weer de juiste balans te kunnen vinden;
• Blessures van Sjors en Bas (breuk middenvoetsbeentje) en het niet “fit” overkomen vanuit sv Grol van Wouter;
• De planning van verlate vakanties door diverse spelers.

Dit zijn echter niet meer dan constateringen en geen excuses, want dit past niet in ons teamplan! Uiteindelijk kenden wij een sterke periode in oktober en november met 6 aaneensluitende overwinningen wat resulteerde in een 4 punten achterstand op koploper LEONES in de winterstop. Tijdens onze inmiddels jaarlijkse traditie, het beleggen van een trainingskamp in de winterstop, dit jaar in Malaga, hebben wij ons diverse vragen gesteld, o.a.:

• Wat hebben we geleerd van de 1e competitiehelft? ("Lessons learned” positiever dan “Evaluatie”)
• Wat willen we als team bereiken?
• Wat is nodig voor succes en wat kan ons hierin beperken?
• Hoe komen wij opnieuw in een flow ?

 Uitgangspunt hierin was dan ook dat zelfkennis een voorwaarde moet zijn om hierin succesvol te zijn. Met de vraagstelling 'The Me, I want to Be’ (wie ben ik en wie wil ik zijn) zijn de spelers uitgedaagd om zich te conformeren aan een voorbeeld en hebben wij getracht om hier inhoud aan te geven door verwachtingen te schetsen die haalbaar en veeleisend waren. Als team, spelers en staf, zijn wij dan ook continue op zoek gegaan naar ruimte voor verbetering en de focus op het proces. Hierbij hebben wij o.a. gebruik gemaakt van videomateriaal zoals een inspirerend filmpje van Nick Vujicic (“Een leven van overwinning"), fragmenten uit een lezing van Mark Lammers (succesvol hockey coach: “Hoe kom je in een flow”) en fragmenten uit “Peptalk” over inspiratie bij de handbal dames, die succesvol waren bij het EK-2016.

“HISTORY IS WRITTEN BY THE WINNERS“

Conclusie van desbetreffende teamsessie was dan ook, dat het nu de perfecte timing, situatie en mogelijkheid was om de lat hoog te leggen en het vizier te gaan houden op een prijs! Dat wij na de winterstop achtereenvolgens 10 wedstrijden op rij wisten te winnen en daarmee het kampioenschap behaalde met 14 punten voorsprong, is dan ook een unieke prestatie. Deze prestatie is dan ook een gevolg van o.a.

• De juiste focus door een zeer sterke dynamische drijfveer;
• Het realiseren van (eigen) uitdagingen en streven naar het hoogste;
• De juiste mindset door uit de comfortzone te komen.

Het uiteindelijke resultaat heeft ons veel respect en waardering gegeven vanuit de publieke voetbalomge-ving en wij mogen dan ook als club RKZVC hierop trots zijn. Een voetbalseizoen staat ons te wachten met mooie tegenstanders van naam. Een seizoen zonder wedstrij-den tegen Varsseveld en Vorden, maar wel tegen o.a. ROHDA Raalte, Quick Nijmegen, Alverna en natuurlijk ….. Longa’30. Wij hopen dan ook, dat ons trouwe publiek ook deze afstanden weer gaat overbruggen!

Spelers, staf, supporters, bestuur en leden van RKZVC, allen bedankt voor de ondersteuning en draagkracht die wij hebben gekregen binnen de vereniging RKZVC.

Met vriendelijke groet, Laurens Knippenborg, trainer/coach RKZVC 1

6^e – Column van hoofdtrainer Laurens Knippenborg, RKZVC – mei 2016

“Terugblik op een succesvol seizoen“
Doordat wij het vorige seizoen er niet in geslaagd zijn om de “Final Four” winnend af te sluiten, is er vanaf de start van het huidige seizoen met een duidelijke doelstelling als vertrekpunt begonnen namelijk “wij willen kampioen worden om direct te promoveren“!
Om dit te realiseren hebben wij, als vervolg op ons Team Ontwikkeling Plan (TOP), vooral gericht op “prestatiefilosofie” om het teamdoel versneld te kunnen halen. Dat winnaarsmentaliteit hierin essentieel is voor het behalen van succes was dan ook een van de stellingen die wij als groep hebben besproken en tot in de details hebben uitgewerkt.

Er is door de selectie een profiel van ons team gemaakt met de vraag, wat is de kracht van het team, hoe wordt de “zwakte” van het team gecompenseerd en welke focus heeft het team nodig om de uitgesproken intenties waar te maken en om het optimale resultaat te kunnen realiseren.
Daarnaast hebben wij ons bezig gehouden met de verschillen in wat is “succesgedrag” en wat is “geen succesgedrag” en wat is het verschil in kenmerken van “groepsdenken” en “teamdenken”.

Dat wij er uiteindelijk in geslaagd zijn om ons doel te realiseren, is een prestatie op zichzelf, zeker gezien de overtuigende wijze waarop het tot stand is gekomen. De laatste 12 wedstrijden van de competitie zijn een nek aan nek race geworden met Gendringen. Iedere keer moest er het maximale resultaat gehaald worden, er zat altijd druk op en mentaal is dat best moeilijk. Eigenlijk konden wij volgens de buitenwacht niet winnen echter alleen maar verliezen …. !
Uiteindelijk is de “drive” van de selectie de bepalende factor geweest dat wij geslaagd zijn in onze missie.

“De weg naar succes is voor 90% maakbaar“!
Dit statement is in januari tijdens de trainingsstage in Portugal het onderwerp van de teambespreking geweest.
Aangezien wij in de 1e competitiehelft te veel punten (12) hebben laten liggen, hebben wij ons zelf de vraag gesteld “wat is er nog meer voor nodig om ons doel te realiseren”. Natuurlijk loop je op de weg naar succes tegen storende elementen op en wij hebben dan ook getracht om de knelpunten daarin te vast te stellen. Dit hebben wij gedaan door verdiepingsvragen, zowel boven als onder de “waterlijn”, te stellen om vervolgens de gewenste ondersteuning te kunnen geven aan het team en ieder individu.

Wanneer je iets wil bereiken zullen er keuzes gemaakt moeten worden (= focussen ), zal de grens gezocht moeten worden (= passie ) en zal de intrinsieke motivatie hoog moeten zijn. Hierin hebben wij als begeleiding de groep continue laten “spiegelen” en als staf hoor je er dan voor te zorgen dat je de groep hierin faciliteert door structuur en richting te geven aan dit proces. Het spiegelen gebeurde dan ook elke week weer in de wedstrijdbespreking met spreuken die in relatie liggen met het teamproces, enkele voorbeelden hiervan zijn o.a.

• Focussen is het inbeelden van de wedstrijd en je tegenstander!
• Top = presteren op het juiste moment ….. op de juiste plaats …..zonder herkansing!
• Als talent geen mentaliteit heeft, ….. wint mentaliteit het van talent!
• Mindset is de benaderfocus van denken en handelen!
• Het hart van een kampioen is een lichtknop die altijd aan is, ….. het gaat niet aan of uit, het is constant aan!
• We will never accept anything, else then a first place!
• Excellence then, is not an act, but a habit!
• We hate to lose more ….. than we love to win!

In het voetbal lag het accent voortdurend op “herkennen van“….., anticiperen …. “bewegings- en omschakelvoetbal” en dominant willen spelen.
Daarbij wil ik onze rol als staf absoluut niet groter maken dan ie is maar ook niet bagatelliseren, uiteindelijk is/was het op het veld aan de spelers om het te vertalen → “Chapeau” !

“Statistieken“
Normaal gesproken ben ik niet iemand van de statistieken maar dat het een bijzonder succesvol seizoen is geweest bewijzen wel de volgende getallen .

• Vorden werd vorig jaar kampioen met 55 punten, wij hadden er dit jaar 61 nodig om dit te behalen.
• In totaal hebben wij dit seizoen 46 wedstrijden (26 competitie-, 9 beker-, 3 Achterhoekcup- en 8 oefenduels ) gespeeld, waarvan 34x winst , 7x gelijk en 5x verlies met een totaal doelsaldo van 159 voor en 46 tegen, m.i. indrukwekkende cijfers.

Zoals bij velen van U bekend zal zijn, hebben wij dit seizoen ook met wedstrijdrapporten gewerkt, zowel voor het team-totaal als per individu. Zo liet de kampioenswedstrijd tegen Varsseveld niets aan duidelijkheid over: balbezit van RKZVC was 62 % tegen 38 % van Varsseveld, gemiddelde tijd in balbezit was 15,8 seconde tegen 9,8 seconde en waren de passes ook duidelijk in aantal, 509 passes RKZVC met 80% rendement tegen 290 passes Varsseveld met 69% rendement.

Zo konden wij statistieken als balbezit, passes (breed, achteruit, vooruit) duels, doelpogingen, overtredingen en aantal acties per speler tot in detail in kaart brengen. Opvallend en mooi is om te zien dat bijvoorbeeld Michiel, gemiddeld de meeste acties (90 tot 100) in een wedstrijd heeft en dat het gemiddelde balbezit van ons tegen de 60% aan zit!

Al met al misschien wel een stap te ver en een te professionele benadering voor een 3^e-klasser, maar voor spelers was dit ook een onderlinge competitie, die zeker een bijdrage heeft geleverd in hun verdere ontwikkeling mede doordat wij dit met beelden konden laten terugzien.
Daarnaast is het spelen en trainen op het prachtige kunstgrasveld van onze club ook een belangrijk onderdeel geweest voor het uiteindelijke resultaat !

“Conclusie“
“The road of success” was een lange maar mooie weg. Het was intensief en wij hebben er met zijn allen (te) veel energie in gestopt en des te mooier was dan ook het resultaat.
Het is ons dan ook niet zo maar overkomen. Wij hebben vanuit een plan (winnaars hebben een plan ) en een procesplan (winnaars laten iets gebeuren), uiteindelijk kunnen realiseren wat wij ons als doel hadden gesteld. Met het uitspreken van “wij gaan alleen voor het hoogste” hebben wij vanaf dag 1 onszelf deze druk opgelegd en de selectie heeft dit op een volwassen manier ingevuld.
Eerlijkheidshalve moet ik dan ook wel persoonlijk bekennen dat ik in geen enkel seizoen in het verleden zoveel tijd en energie in een groep heb gestopt als dit jaar, maar wel met een voldaan gevoel. De weg naar succes heeft voor mij dan ook nog niet het eindpunt bereikt en wij zullen opnieuw een route gaan uitzetten om het volgende station te willen bereiken!

Spelers, staf, supporters, bestuur en club RKZVC, allen bedankt voor de ondersteuning die uiteindelijk heeft gebracht wat wij voor ogen hadden “Champion “

Namens de 1e selectie van RKZVC wensen wij U allen een prettige vakantie toe en tot in de
 ……. 2e klas ……. en ……. Amstel Cup KNVB Beker …….

“Here we come“!

Met vriendelijke groet, Laurens Knippenborg, trainer/coach RKZVC

5^e – Column van hoofdtrainer Laurens Knippenborg, RKZVC – mei – 2015

Nadat ik in het vorige seizoen een 4 tal columns heb gepubliceerd en dit om uiteenlopende reden niet heb doorgezet, heb ik na diverse verzoeken uit verschillende hoeken de “pen” maar weer eens ter hand genomen en wil ik het seizoen bij deze tot dusver evalueren.

TERUGBLIK
Nadat wij het seizoen 2013-2014 uiteindelijk toch enigszins teleurstellend hadden afgesloten, hebben wij dat dit jaar een stuk beter gedaan. Ondanks dat wij het seizoen zijn gestart met drie nederlagen zijn wij er uiteindelijk in geslaagd om een prachtige 2^e plek op de ranglijst te behalen met een voorlopig totaal van 51 punten, 11 punten meer als de nummer 3 van de ranglijst!
Dat wij uiteindelijk te maken kregen met een achtervolging op v.v. Vorden, een zeer stabiele concurrent (of was het andersom!), werd echter een onhaalbaar doel en Vorden werd dan ook de terechte kampioen daar zij het gehele seizoen de bovenste plaats hebben bezet.

HUIDIGE SITUATIE
Inmiddels zitten wij volop in de voorbereiding van de nacompetitie, door ons betiteld als “The Final Four“, nu al een hoogtepunt binnen RKZVC, met als uiteindelijke doel: promotie naar de 2^e klas KNVB! Dat wij dit hebben bereikt is op zich al een prima prestatie. Voor veel buitenstaanders en sommige insiders een onverwacht succes, zeker gezien de nodige mutaties die wij bij de selectie ondergingen.
Bij ons als begeleidingsstaf is het min of meer een bevestiging geworden van het proces, dat sinds mijn periode als trainer-coach in gang is gezet. Het “Team Ontwikkelingsplan (TOP) dat wij destijds hebben gepresenteerd, is dit seizoen verder doorgezet en ontwikkeld.

Er zijn een aantal belangrijke details die hieraan ter grondslag liggen, zoals:

• Het ontwikkelen en daarin opereren van een prestatieklimaat als basis voor succes is binnen de 1^e selectie vervolgens goed opgepakt.
• De spelersgroep heeft zich zelf verder prima ontwikkelt m.n. in de manier van spelen (lees: uitvoering van de gekozen speelwijze) en het focussen op o.a. het wedstrijdresultaat.
• De spelersgroep heeft stappen vooruit gemaakt in het mentale proces m.n. in de weerbaarheid, het kunnen omgaan met verwachtingen en eisen die er worden gesteld.
• De wijzigingen in de begeleidingsstaf hebben zeker een belangrijke bijdrage geleverd zowel in technisch opzicht, commitment als in de persoonlijke benadering.
• De persoonlijke ontwikkeling van een groot aantal spelers.
• De bewustwording vanuit de spelersgroep om NU en Niet later succes te behalen is meer dan voldoende aanwezig.

DE ROL VAN DE COACH
Moet een coach hierin faciliterend, instructief, motiverend of juist directief zijn?
Soms ben je meer ondernemer dan coach. In ieder geval wil ik op basis van mijn kennis, kunde en leiderschap streven naar optimale faciliteiten om spelers de kans te geven om beter te worden en als team optimaal te kunnen presteren.
Persoonlijke drijfveren, de intrinsieke motivatie van eenieder, vormen de belangrijke bouwstenen voor het gedrag binnen het team. Dit geeft mij een goed inzicht om te bepalen waar we goed of minder goed in zijn.

Als coach ben je kennelijk vaak automatisch het uithangbord van succes en falen. Natuurlijk moet de rol van de coach zichtbaar zijn, je moet altijd in staat zijn om het volgende doel te kunnen stellen. Daarbij besef ik mij ook terdege, dat in mijn zoektocht naar succes, het onmogelijk is om zonder risico te werken.
Dit proces van bewust vorming naar de groep te managen, is een uitdaging op zich en voor mij een passie. De rol van een coach is dan ook veel meer als alleen maar voetbal!

TOT SLOT
Blijft natuurlijk ook een kritische noot open staan. Kan en wil de vereniging RKZVC mee faciliteren in het prestatieklimaat dat wij voor ogen hebben en wat noodzakelijk is als basis voor prestatiecultuur?

Dit vraagt o.a. de gerichtheid van denken en handelen op langere termijn en continue verbeteren en vernieuwen. Eén van deze zaken is het optimaliseren van de accommodatie waarin inmiddels grote stappen zijn gezet. Complimenten hiervoor aan de gemeente Oost Gelre en het bestuur van RKZVC. Kunstgras op de “Greune Weide” is natuurlijk opzienbarend, maar voetbal dient gespeeld te worden op grasvelden en niet op een “greune weide”. Ik onderken dan ook de discussie dat voetballen op gras het mooiste is wat er is. Dat hebben wij met de selectie ervaren tijdens ons trainingskamp in Turkije, maar dat zijn biljartlakens en dan is voetbal op gras niets mooier dan dat! Maar het is geen pretje om op velden te moet trainen en spelen waar, bij een pass over tien meter, de bal acht keer omhoog komt. Dan wordt voetbal ergernis en daar is het niet voor bedoeld! Zoals velen zijn wij dan ook zeer “happy” met de komst van het kunstgrasveld m.i.v. het nieuwe seizoen!

De beslissende fase van het seizoen begint. Er komt snel duidelijkheid over voetbalgeluk of –verdriet. Hopelijk krijgen wij de support van velen!
“ Now is the time for succes, not tomorrow”, ………. “It’s a possible dream”

Met vriendelijke groet, Laurens Knippenborg, trainer/coach RKZVC

4e Column van hoofdtrainer Laurens Knippenborg, januari 2014

“Evaluatie”

Zoals afgesproken hebben wij, de club en de selectie de “korte” winterstop gebruikt om de samenwerking met elkaar te evalueren. Hieruit is gebleken, dat er naar elkaars tevredenheid wordt samengewerkt en dat er nog voldoende mogelijkheden aanwezig zijn om dit nog verder uit te bouwen. Dat er na mijn aanstelling als hoofdtrainer “veranderingsgericht” gedacht en gehandeld moest worden was van te voren bij eenieder wel duidelijk. De vraag is dan ook altijd hoe hier in de praktijk mee om gegaan wordt, zeker met betrekking tot acceptatie en bereidheid om hierin te opereren. Het managen van deze veranderingen (o.a. het team-ontwikkelingsplan ) kost natuurlijk tijd, met name het uitleggen en verduidelijken van het waarom, het nut ervan en de voordelen hierin, heeft tot nu toe – en na enige obstakels – voldoende draagvlak gecreëerd bij de betrokkenen. Natuurlijk komt er dan enige weerstand, maar door de betrokkenheid met elkaar te vergroten is de bereidheid er geweest om dit proces positief te ontwikkelen om zodoende voldoende draagvlak te creëren binnen de selectie en de club.

“Voldaan gevoel”?

Toch was het totale voldane gevoel bij mij niet 100 % aanwezig zonder de club en de 1e selectie hier ook maar een enkel verwijt in te kunnen maken. Vanuit mijn visie, trainers- en docenten opleiding en de nog te bereiken doelstellingen heb ik altijd aangegeven dat ik op een bepaald moment nog bij een club als technisch manager wil gaan opereren, een functie die bij RKZVC niet haalbaar is, omdat de club daar gewoonweg te klein voor is. Het uitzetten van een technisch voetbal-inhoudelijk beleidsplan, het afstemmen van trainingsinhoud en het doceren van trainers, etc. is altijd een gedachte van mij geweest om dit nog een keer te gaan doen. Dat ik deze functie, na overleg met het bestuur van RKZVC, nu uiteindelijk bij DVC ’26 in Didam ga invullen, is dan ook een logische keuze. Bewust is er dan ook door mij gekozen om dit in combinatie te doen met het trainerschap van RKZVC mede om de 2 volgende redenen: 1 De selectie van RKZVC geeft mij het benodigde kwaliteit en plezier om dit voort te zetten, 2. Een totaal functie, direct bij DVC, geeft te veel impact binnen de club, daar een tussenstap m.i. voor een club als DVC beter is.

“Tussenbalans”

Nadat wij de 1e competitiehelft voor de verwachtingen van de club en supporters goed hebben afgesloten zijn wij er als 1e selectie ervan bewust dat er meer had ingezeten! Onnodig puntverlies heeft er toe geleid dat wij niet als 2e op de stand van 3C staan, maar als 4e! Wij hebben dit tijdens ons zeer geslaagde trainingskamp in Turkije (zie website van RKZVC voor uitvoerig verslag hiervan door teammanager Stephan Papen << link >>) dan ook zowel individueel en als groep geëvalueerd. Als doel hebben we ons allen, voor de 2e seizoenshelft, een positie bij de eerste drie gesteld waar we met zijn allen voor willen gaan. Een nobel streven is dit natuurlijk en dit zal dan ook niet gaan zonder hier afspraken over te maken hoe wij dit eventueel kunnen en willen gaan bereiken. Vertrekpunt hierin is om o.a. winnaarsmentaliteit, mentale kracht, sterk zijn in elke wedstrijd en dit vasthouden, verder te ontwikkelen. Dat door het vertrek van Remco van Leeuwen naar China een belangrijke schakel is weggevallen moge duidelijk zijn. Zonder in mijn columns namen te noemen, wil ik hierop deze keer wel een uitzondering maken. Remco was een perfecte “teamplayer” en een speler met veel drive die wij zeker zullen gaan missen. Het antwoord is aan ons, om dit zo goed mogelijk te gaan compenseren. A.s. zondag gaat de competitie zich weer hervatten met de altijd beladen wedstrijd tegen v.v. Pax. Wij beseffen dat een goede winterstop geen garantie geeft voor succes, maar dat het een positieve stap heeft gezet in ons doel is wel duidelijk geweest. Wij zullen er in ieder geval alles aan doen om dit te gaan presenteren, de groep is in ieder geval serieus, professioneel en hardwerkend bezig! Voor de rest wens ik iedereen nog een gezond en een goed en sportief 2014 toe.

Met vriendelijke groet, Laurens Knippenborg, trainer/coach RKZVC

3e Column van hoofdtrainer Laurens Knippenborg, november 2013

Ondanks twee onnodige nederlagen, tegen Pax en FC Eibergen, zijn wij nog steeds een spraakmakende club in de 3e klasse C en staan wij nog steeds in het linker rijtje! “De zoektocht naar flow” Met de wedstrijd tegen FC Winterswijk in het vooruitzicht kregen wij de mogelijkheid om in een “flow” terecht te komen. Dat dit echter niet gelukt is, is inmiddels een feit geworden op het moment van het schrijven van deze column. Het is dan ook gebleken dat je dit niet zomaar kunt afdwingen, het is juist iets wat je wel of niet overkomt. Het optimaal kunnen en willen focussen is dan ook een leer- en ervaringsproces in ons team ontwikkelingsplan. Het zoeken en vinden (= ontwikkelen) van de perfecte balans tussen uitdaging, beleven, kwaliteit, team- en taakgerichtheid denken en handelen is een stap naar de flow. Een uitdaging voor ons als begeleidingsstaf is dan ook om het maximale uit de spelersgroep te halen om vervolgens te trachten hierin terecht te kunnen komen. Het maximale eruit halen draait dan ook om de juiste balans van fysieke prestaties in combinatie met mentale prestaties. Het gaat er dan ook om er achter te komen wat spelers nodig hebben om tot prestaties te komen en wat je als speler bereid bent om dit te bereiken. Dit kan bewerkstelligt worden door bewuste keuzes te maken en hier vasthoudend in te durven blijven. De vraag is dan ook of wij in staat zijn om die flow vervolgens te kunnen bereiken? Is het gestelde doel (verwachtingen) wel in balans met de capaciteiten van de groep, wordt de gekozen weg die wij zijn ingeslagen bijvoorbeeld door iedereen ( spelers, staf en club) op dezelfde manier benaderd? Het geven en ontvangen van concrete en eenduidige feedback naar elkaar toe, op de uitgevoerde acties hierin, is dan ook erg belangrijk om inzicht te krijgen in deze prestaties. Als trainer/coach en begeleidingsstaf gaat het erom dit complexe proces zo optimaal mogelijk te begeleiden, samen met de spelers bewandelen wij deze weg om dit proberen te bereiken. Dat dit met vallen en opstaan, pieken en dalen gaat, hebben wij inmiddels kunnen ervaren maar wij hebben ook laten zien dat wij voldoende voetbal kwaliteiten hebben om een plaats in het linker rijtje te kunnen realiseren!

Competitieverloop

Wat je in de eredivisie van het betaalde voetbal ziet, zie je ook terug in de 3e klasse C , het stuivertje wisselen van de koppositie , het van elkaar kunnen winnen en verliezen en elke week maar weer benieuwd zijn wat de uitslagen zijn! Voor ons geldt dan ook dat wij elke week op de hoede moeten zijn om een goed resultaat te halen. De vorm van de dag die er tegen FC Winterswijk niet was, dit vertaalde zich vooral in het maken van verkeerde keuzes, mag dan ook niet te vaak voorkomen, zeker niet omdat wij een stabiele derde klasser willen zijn. Het verschil tussen winnen en verliezen zit dan ook vaak in diverse factoren, 5 meter extra of minder in bepaalde acties kan beslissend zijn, net zoals minder fouten maken dan de tegenpartij, het in de spiegel kunnen kijken als speler dat je er alles aan gedaan hebt om de wedstrijd te willen winnen, het gevoel hebben dat je van je medespelers ook alles krijgt wat nodig is, etc. Dit alles proberen wij elke week mee te nemen in onze wedstrijdvoorbereiding en uiteindelijk zal op het eind van de rit, bepalend moeten zijn of dit genoeg is geweest en of wij de juiste weg aan het bewandelen zijn. In ieder geval zien wij dit met volle vertrouwen tegemoet en kunnen wij dit in het resterende programma voor de winterstop ook zichtbaar gaan maken.

Met vriendelijke groet, Laurens Knippenborg, trainer/coach RKZVC

2e Column van hoofdtrainer Laurens Knippenborg, oktober 2013

Afgelopen weken werd er meerdere malen aan mij gevraagd wanneer de volgende column “d´r weer ankwam”. Periodiek zal ik trachten om binnen elke 6 weken in de denkbeeldige pen te klimmen om de ontwikkelingen van ons eerste team te beschrijven.

Team-ontwikkelingsplan

Nadat ik in mijn vorige column de inhoud van de voorbereidingsperiode heb toegelicht wil ik in deze rubriek de achtergronden van ons team-ontwikkelingsplan toelichten. Het uitgangspunt hiervan is dat wij ons willen verbeteren (ontwikkelen= leren) om optimaal te presteren (presteren = winnen)! In het ontwikkelen kijk ik naar de individuele ontwikkeling van de speler, m.n. naar zijn zelfkritisch vermogen en zijn trainings- en wedstrijdkwaliteit. In de team-ontwikkeling zijn de team-tactische spelbedoelingen en de teamfuncties binnen de speelwijze belangrijke aspecten. Natuurlijk beoordeel je dan de voetballende kwaliteiten, maar let je ook op het gedrag van de spelers en het groepsproces. Hoe is de communicatie (duidelijkheid) onderling en hoe is het acceptatievermogen (inlevingsvermogen) zowel binnen als buiten het veld. Daarom is het belangrijk dat de relatie tussen de coach en spelers en spelers onderling zo optimaal mogelijk verzorgd is. Mede daarom werken wij met Action Type, een coachmodel dat een middel is om spelers beter te begrijpen. Dit model beschrijft de persoonlijke voorkeuren die niet alleen betrekking hebben op mentale en emotionele vaardigheden, maar ook op effectiviteit van handelen. Het geeft je als coach een meerwaarde als je met spelers werkt.

Videoanalyses

In de individuele- en teamontwikkeling is het fantastisch dat je de mogelijkheid hebt om gebruik te kunnen maken van videoanalyse. Binnen RKZVC is dit door de bereidheid van Henk Winkel mogelijk (nogmaals Henk bedankt voor al je inzet hiervoor). Veelal beelden van de eigen wedstrijd die bewerkt worden en die vervolgens bij zowel na- als voorbesprekingen gebruikt worden ter verduidelijking van wat er goed en minder goed ging. Video-opnames maken, opladen naar de laptop, bewerken, gegevens invoeren, situaties bekijken en herhalen, koppelen aan spelers, linies of spelhervattingen. Het klinkt allemaal logisch en simpel maar er komt nog wel het een en ander bij kijken. Echter, je haalt er zoveel meer informatie uit dat het een nuttig middel is om spelers en ander belanghebbenden met behulp van beelden iets duidelijk te maken. Beelden zeggen immers meer dan gesproken tekst en voor veel spelers is het echt noodzakelijk om beelden terug te laten zien, voorzien van commentaar. En dan is het weer belangrijk om elke speler op zijn manier hierover te benaderen en aan te spreken! Dit alles is voor veel spelers best confronterend, maar in een groepsproces een voorwaarde om je te ontwikkelen!

Competitiestart

Wij werden geconfronteerd met een “valse” competitiestart. Doordat Pax nog niet ¨competitie¨klaar was, moesten we zodoende de 1e competitie-zondag onder ideale zon-omstandigheden ons vertier elders gaan zoeken wat overigens prima lukte. Dus op weg naar VIOD om de komende tegenstander te gaan analyseren en om te zien wat voetbal in de 3e klasse C gaat brengen. Als trainer van een 3e klasser ben je veelal aangewezen op informatie van de komende tegenstander via de media en je (bevriende) collega trainers, dus was dit een mooie gelegenheid. Wat mij die zondag bevestigde, was dat we de eerste punten tegen VIOD moesten kunnen binnenhalen, wat ook overtuigend lukte. Daarna kwamen wij in 2 wedstrijden, tegen HC 03 en Gendringen, niet tot ons niveau wat wij moeten kunnen brengen, het leverde echter wel 4 punten op. Dat wij nog in een wisselende formatie spelen, heeft te maken met dat veel spelers aan elkaar gewaagd zijn en knokken om een plek in de beginopstelling, daaruit zal dan ook de kracht van het team moeten blijken. De “vorm” van de week tijdens trainingen en wedstrijd en wat er gevraagd wordt in de komende wedstrijd zal dan ook heden bepalend zijn, hoe we steeds gaan starten. Tot nu toe is de acceptatie van de spelers positief maar nu we in de “stormfase” belandt zijn zal er best na enige tijd wat weerstand tegen de methode ontstaan. Door de juiste communicatie en duidelijk te zijn, probeer ik dit dan ook te minimaliseren, maar zal ook incasseringsvermogen van de spelers en omgeving vragen! Daarnaast wil ik wel aangeven dat de motivatie binnen de groep goed te noemen is, de wil om te winnen en de intrinsieke motivatie om het beste uit hun zelf te halen is ruim aanwezig. Daarbij heeft iedereen een proactieve houding in het groepsproces. Het optimaal kunnen en willen focussen blijft echter nog steeds een belangrijk aandachtspunt in deze groep! Hopelijk zijn we in de volgende column nog steeds een spraakmakende club in de 3e klasse C met een positie in het “linker rijtje”.

Met vriendelijk groet, Laurens Knippenborg, trainer/coach RKZVC

1e column van hoofdtrainer Laurens Knippenborg, september 2013

Het idee om te starten met een periodieke column van mijn persoon, die op de website gepubliceerd zal worden, leek mij zeer interessant. Niet alleen voor de betrokkene bij het 1e elftal, maar ook voor de supporters, sponsors, leden en alle andere betrokkenen is het zo mogelijk om een kijkje te geven bij de zaken die rondom het 1e elftal spelen.

De “Vormfase” zit erop!

De voorbereidingsfase van 6 weken zit er bijna op! Voor RKZVC begrippen zijn we dit jaar vroeg gestart. Normaal gesproken wordt er binnen het voetbal met een periodiseringsmodel gewerkt. Dit periodiseringsmodel heeft gebruikelijk een voorbereidingstraject van 6 weken. Op deze wijze kun je als trainer op een fysieke wijze gericht met je selectie aan het werk, de arbeids-rust verhouding kan dan ook beter afgestemd worden in een wat langere periode. Bijkomend voordeel is dat het je als nieuwe trainer de kans geeft om in een vroeg stadium de spelers beter te leren kennen, als persoon en als voetballer. Natuurlijk heb ik veel spelers in de 2e seizoenshelft al zien voetballen maar er echt in de praktijk mee werken geeft toch een veel beter beeld. We zijn gestart met een voorlopige selectie van 21 spelers en 3 “stage”spelers, dit aantal is nu definitief 21 selectiespelers geworden waarbij aangemerkt mag worden dat 2 “stage”spelers (lees: Ties Heutinck en Bart te Focht) hun plek in de selectie hebben verdiend. De groep is mede groot in aantal opgesteld om complex en maximaal wedstrijdgericht te kunnen gaan trainen. We hebben inmiddels een intensieve voorbereidingsperiode achter de rug. Naast de benodigde (extra) trainingen zijn we gestart met 3 oefenwedstrijden “buiten” de regio, waarbij vooral belangrijk was dat elke speler zoveel mogelijk een gelijk aantal speelminuten zou krijgen, om zodoende de mogelijkheid te krijgen om zijn kwaliteiten in een wedstrijd te kunnen tonen. Aansluitend hebben we het “State of Art” toernooi bij Longa´30 met 2 gezichten gespeeld, wat ons heeft laten zien dat “focussen” een belangrijk aandachtspunt is… Hierna is door de 1e selectie een mini trainingskamp belegd bij de s.v. Grol. In deze dagen hebben we intensief met elkaar samengewerkt en hebben we een teamontwikkelingsplan opgesteld. In dit plan zijn de teamdoelen voor komend seizoen vastgelegd en hebben we een teamcultuur bepaald waarin we gaan opereren. Zeker in deze 2 dagen hebben we elkaar leren kennen in een aangename sfeer en is er de benodigde duidelijkheid naar elkaar gekomen.

Eerste indrukken!

De inzet en beleving van de groep is prima, hierop voldeed de groep ook aan mijn verwachtingen. Natuurlijk weet je ook dat je als nieuwe trainer automatisch een bepaald fanatisme meebrengt, maar ik heb het ook weleens anders meegemaakt. Daarnaast was het wennen voor de groep aan de trainingsmethoden die vrij complex zijn. We zijn er echter met zijn allen van overtuigd dat dit een juiste vervolgstap is en een positieve bijdrage gaat leveren aan de ontwikkeling van ons voetbal. Inmiddels is de groep vertrouwd geraakt aan deze werkwijze en de visie die ons voor ogen staat, spelopbouw van achteruit door positiespel, middenvelders die roteren en actie gericht aanvallen met veel positiewisselingen. Daarnaast veel druk op de bal, snel de bal willen terug veroveren om zodoende met de kwaliteiten die we hebben doelgericht de tegenaanval te kunnen uitvoeren. In ieder geval een speelwijze die leuk is om te spelen en voor het publiek aangenaam is om te zien. Wat een erg positief punt is geworden, is de breedte van de selectie. Er is veel onderlinge concurrentie, dus schat ik in dat ik regelmatig met een luxe probleem kom te zitten omdat er lastige keuzes gemaakt moeten worden. Die problemen creëer ik ook graag mede omdat ik in de groep heb aangegeven dat wanneer er bijvoorbeeld 14/15 gelijkwaardige spelers zijn dat ik er dan graag 16/17 wil hebben, m.a.w. iedereen proberen zoveel mogelijk in de vorm te krijgen om optimaal te kunnen presteren.

Hoe staan we ervoor!

We hebben vooralsnog geen spelers die geblesseerd zijn, de afsluitende training hebben we zelfs met alle 21 selectiespelers kunnen afronden! Fysiek staat de groep er over het algemeen goed voor, speltechnisch en tactisch hebben de spelers duidelijkheid gekregen, zowel in hun teamtaken als teamfuncties. We gaan opereren vanuit een 1:4:3:3 formatie waarbij we over het algemeen met 2 aanvallende middenvelders willen gaan spelen, een speelwijze die gedragen wordt door de groep en de club. De voorbereiding beïnvloedt altijd de verwachtingen voor het komend seizoen, als trainer wil je direct jouw hand laten zien en dit heeft natuurlijk zijn invloed. Dat dit uiteindelijk twee kanten op kan is ook duidelijk en de spelersgroep bepaalt uiteindelijk of dit samen gaat lukken! Onze doelstelling is dan ook om tot aan de winterstop de punten te halen die haalbaar zijn om zodoende in het linker rijtje te komen en vervolgens tijdens de winterstop gaan we wel eens verder kijken wat ons einddoel kan worden. Mede daarom is de slotzin van een collega trainer van mij denk ik wel passend: “Stop je verwachtingen in een enveloppe, dichtplakken en dan maar hopen dat het uitkomt”!!! Hopelijk worden we a.s. zondag met de start van de competitie bij Pax in Hengelo (Gld) gesteund door veel supporters, in ieder geval zullen we trachten iedereen zoveel mogelijk kijkplezier te gaan geven!

Met vriendelijke groet, Laurens Knippenborg, trainer/Coach RKZVC